Zdrowe granice - zdrowe relacje - Sharon Martin – Paulina Maciboch

Psychologia

Zdrowe granice – zdrowe relacje – Sharon Martin

Moja ocena:

 5/5

Ta książka to kolejna świetna książka o asertywności od Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego – zaraz obok Asertywność. Sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych. Obie są bardzo pomocne, natomiast podręcznik od Sharon Martin bardziej skupia się na granicach: ich identyfikowaniu, stawianiu oraz egzekwowaniu. Mamy w książce nie tylko rzetelną treść opracowaną przez psychoterapeutkę, ale też pomocne, praktycznie ćwiczenia w nurcie terapii poznawczo-behawioralnej. Asertywność i stawianie granicy ćwiczy się w działaniu, a książka Zdrowe granice, zdrowe relacje pomaga się do takich działań przygotować – na przykład za pomocą rozbudowanych ćwiczeń scenariuszowych. To kolejna świetna pozycja tej autorki (pierwsza to Perfekcjonizm), a forma kursoksiążki czy workbooka (połączenia treści z ćwiczeniami) jest bardzo pomocna w nabywaniu wiedzy i jednocześnie przekuwania jej w umiejętności. Baaardzo polecam! Myślę, że osoby zaawansowane w stawianiu granic też znajdą w niej coś dla siebie i uzupełnią swoją “skrzynkę z asertywnymi narzędziami”.

Kliknij w ten link i czytaj tę książkę oraz inne przez 30 dni za darmo na Legimi.

Kup książkę w dobrej cenie:

Ulubione cytaty z książki

Jeżeli trudno ci stawać w obronie swoich praw, prosić o to, czego potrzebujesz, a kiedy już prosisz, dopada cię poczucie winy lub strach – wiedz, że opanowanie umiejętności stawiania granic poprawi twoją samoocenę, zwiększy pewność siebie i pomoże budować satysfakcjonujące, oparte na wzajemnym szacunku relacje z ludźmi. Oczywiście zmiany nie zajdą od razu. Jak zapewne wiesz, stawianie granic to niełatwa sprawa. Jestem jednak przekonana, że dzięki wyłożonej w tej książce wiedzy i swojemu zaangażowaniu w ćwiczenie opisanych przeze mnie strategii nauczysz się skutecznie wyznaczać granice.
Wyznaczenie granic sobie daje ci pewność, że skupiasz się na tym, co dla ciebie najważniejsze, oraz poświęcasz czas, energię i pieniądze na własne cele i wartości.
gdy mówisz „nie” czy stawiasz granicę, uwalniasz tym samym zasoby, które możesz poświęcić na to, co bardziej cenisz.
Granic uczymy się przede wszystkim przez obserwowanie innych ludzi – rodziców, kolegów, współpracowników, a nawet bohaterów książek i filmów. Zwykle to rodzice lub inni opiekunowie mają na nas największy wpływ, ponieważ spędzamy z nimi dużo czasu, zwłaszcza w najmłodszym wieku, kiedy to jesteśmy najbardziej podatni na oddziaływanie. Obserwujemy, jak oni rozwiązują konflikty, jak proszą o to, czego potrzebują, jak pozwalają innym się traktować i jak traktują siebie. To oni stają się naszymi wzorami, jeśli chodzi o rozumienie i stawianie granic.
Uczucia są niczym drogowskazy: jeśli zwracamy na nie uwagę, podpowiadają nam, czego potrzebujemy.
Wyznaczanie granic to proces wymagający czasu. Zależnie od charakteru i długości trwania problemu oraz od innych osób zaangażowanych w sytuację niejednokrotnie trzeba stawiać tę samą granicę wiele razy.